دپــ48ــ

بغض کرده است

ابریست اما نمی بارد

دپــ45ــ

دلم تنگ است این شب ها،یقین دارم که می دانی

صدای غربت من را از احساسم تو می خوانی

شدم از درد و تنهایی گل پژمرده و غمگین

ببر ای ابر پاییزی که دردم را تو می دانی

میان دوزخ عشقت پریشان و گرفتارم

چرا ای مرگ عشقم چنین آهسته می رانی 

دپــ44ــ

عزیزم زندگی همیشه بهار نیست

گاهی ابر سایه ی نمناکش را بر سر بهترین ها می کشد!

پس ای گل قشنگم اگر یک روز این قطعه را خواندی

و دیدی که نیستم قطره اشکی برای دل شکستم بریز

دپــ18ــ

در این هیاهوی خلق

که پتک بر آرامشت می زند

دلم پیاده رویی میخواهد، بارانی

دست خودم را بگیر

برویم صحبت کنان

تا انتهای گریستن آخرین ابر زندگی

نفرین به اجتماع

که نمی گذارد صدا به صدا برسد